tekenen en schilderen

Als kind al tekende ik graag. Maar zodra ik mijn maaksels dan ging bekijken en (laten) beoordelen was ik niet meer tevreden over het resultaat. Dus tekende ik niet meer. Pas vele jaren later, toen ik niet zoveel last meer had van 'wat anderen van me vinden' lukte het tekenen en schilderen ook weer. Zodra ik iets teken wat 'iets moet voorstellen' ben ik een waardeloze tekenaar. Maar als ik dat loslaat en gewoon maar wat 'kladder' zie ik mezelf terug zoals ik mijn leven voel en ervaar. En het geluk is met me dat ik ook over de schouder van een ander kan meekijken en dat dan weer schilder. Intuïtief tekenen en schilderen dus: